Sydney

Hellow gastjes!
Zoals waarschijnlijk reeds vernomen bevinden we ons in Sydney, om precies te zijn Bondi Beach. Bondi is een zeer populaire badplaats down under, duizenden pootjebaders zakken op hete zomerse daagen af naar dit strand.

We houden ons nu bezig met surfen, eten, drinken en ook nog wat slapen. Ook in de maak is een CV om een job te vinden.

Het weer:

max 24 graden
min 16 graden
licht bewolkt en korte buien kans op een donderslag
zwakke NO wind

voorspelling de komende dagen:

maxima tot 26 graden en zonnig geen wolkje aan de lucht.

Tot de volgende!

Greetz Jeroen

Noosa-Brisbane-Surfers Paradise

hello hello!

Nog eens tijd om onze blog up to date te houden, Zoals de titel het al zegt hebben we het de laatste weken druk gehad.

Na ons pracht avontuur op Fraser Island staken we door naar Noosa, dit stadje staat bij de locals bekend als vakantieoord dat vergelijkbaar is met ons Knokke. Mooie wagens, dure winkels en sjieke restaurants zijn nog maar het begin. Voor backpackers niets bijzonder zou je denken maar de toch wel zanderige stranden en zalige surfgolven maakten het er wel de moeite om er enkele dagen halt te houden en Noosa National Park een bezoekje te brengen.

Brisbane stond als volgende op de lijst en hiervan hadden we eerlijk gezegd meer verwacht, het is een stad en dat is het dan ook, cultureel niet veel speciaals en in de omgeving is er ook niet veel te beleven. Brisbane wordt ook wel Bris-Vegas genoemd om het nacht leven maar mits ons beperkte backpackerbudget lieten we het maar links liggen en besloten we verder te gaan...

Nu Brisbane ten noorden van ons ligt bevinden we ons op dit ogenblik in Surfers Paradise, overgoten met surfers en Billabong surf shops kan de stadsnaam niet veel missen. Enkele weken geleden vond hier ook de Quicksilver pro 2008 plaats, een van de zovele surfevents. Het lekker breed uitgerrekte strand doet lichtjes denken aan de belgische kust maar dan zonder de 28 graden en 'swells' om U tegen te zeggen.

Bon, dit gezegd zijnde gaan we ons middagmaal gaan binnenwerken en nog wat vertoeven aan het strand. Foto's van Surfers Paradise zijn in de maak ;)

Greetz!

Jeroen en Pieter

Fraser Island

Ahoi mie harings,

Na de Whitsunday Islands was het de beurt aan dat andere eilandje, namelijk Fraser Island. Het grootste zandeiland op onze bol. Hier in Australie is alles gelijk groter, mooier en beter.....

's Morgens in de vroegte stonden 6 jeeps netjes op een rij. De Toyota Landcruisers (4ltr.) stonden klaar om gevuld en geladen te worden. Met onze groep van 10 personen was deze klus uiteraard snel geklaard en stond onze 4x4 klaar om in het zand te bijten. Om 9.30am vertrok ons convooi richting ferry. Die zette ons in enkele minuten tijd over naar het eiland, waar onze 3-daagse werkelijk van start ging. We merkten al snel hoe de 3 dagen achterin de jeep voorbij gingen gaan met ons 8-en. De bankjes werden waarschijnlijk ontworpen net achter de Middeleeuwen door een verdwaalde Chinees... Maar goed, het is een avontuurlijke tocht en dit hoort er allemaal bij. Na enkele chauffeurwissels stopten we de wagen aan Lake McKenzie (foto 2). Een meer midden in het eiland die ons helderblauw water en een mooi strand biedt. Dit overtuigde ons om er te lunchen en eventjes uit te rusten.

Erna gingen we op zoek naar een kampeerplaats voor de eerste nacht. We installeerden de tentjes niet ver van het scheepsvrak ''Maheno''(foto 3). We waren niet de enige groep die dit mooie plekje uitgekozen had. Met de hele bende (60 pers.) maakten we het er gezellig en genoten we van de dingo's, de zee, het eten en de mooie zonsondergang...

De volgende morgen om 8 am hadden we ons ontbijt op en vertrokken we richting Indian Head. Dit was het uiterst noorderlijke punt van het eiland die met de jeep mochten bereiken. Daar bevonden zich de ''Champagne Pools''. Een plekje tussen de rotsen aan de kust waar de golven kletterend neerkomen in plassen tot op heuphoogte gevuld. Voor de mensen die wat meer uitleg willen --- de 4e foto.

Ondertussen hadden we onze lunch verorbert en reden we terug naar beneden. We stopten eventjes om pootje te baden in Eli Creek. Een riviertje die het eiland dookruist en waar je een heel eind in kan wandelen. Niet ver daarvan sloegen we ons kamp op. We maakten er een bruisend feestje van met onze groep tot in de vroege uurtjes...

Om 12am moesten we de ferry halen die ons terug naar het vasteland bracht. En die ochtend besteedden we aan Lake Wabby (foto 5). Dit is een meer met aan de ene kant jungle en aan de andere kant een steile zandberg. Hier geen blauw maar groen water met een geurtje ;)!! Toen ieder zen zwemkunsten getoond had en de schoudertjes geschoeperd waren was het tijd terug te keren naar Rainbow Beach. Vooraleer we de sleutels terug gaven aan de eigenaar ledigden we de jeep van vuiligheid en materiaal en vulden we zen dieseltankje weer op. Waarna iedereen verlangde achter een verkwikkende douche....

Whitsunday island!!

Gegroet gastjes!

Nog eens ter bevesitging dat we nog steeds in leven zijn en weeral een en ander meegemaakt hebben dat we graag delen met onze lezertjes.

Het betreft een 3daagse zeiltrip rond the whitsunday islands. Het gebeurde op een bewolkte donderdagmorgen ergens in Airly beach. Na enkele uren gewacht te hebben scheepten we in op The Atlantic Clipper, een schatje van 34 meter lang en uitgerust met een setje zeilen om U tegen te zeggen. Rond 15uur die middag zetten we koers richting open water waar weldra de 74 kleine eilandjes in zicht kwamen, met pintje en (voormij) sigaretje genoten we van het zicht en de tochwel woelige zee.
Na een drietal uur varen werd het anker gelost en aten we eindelijk nog eens vis klaargemaakt door onze thaise chef aan boord. We dronken er nog eentje en besloten toen onze kajuit op te zoeken want de volgende dag stond ons een duik te wachten (joepiejei jochei jochei!)

Die morgen bezochten we eerst het beroemde strand 'whitehaven beach' dit staat zomaar effe op de vierde plaats van swerelds mooiste stranden, toch wel de moeite waard om een fotootje te nemen niewaar?
later die dag gingen we duiken en genoten van the great barrierreef met beperkte zichtbaarheid van een drietal meter. Onze duikinstructeur beloofde ons een beter duik en de volgende dag voegde hij de daad bij het woord. Rond 8am stond hij voor onze neus te fluisteren dat we een duik konden doen met ons 3en. Dit aandbod namen we met open armen aan enzo doken we een lekkere 14meter diep en bewonderden we de onderwaterwerled die toch ZO de moeite waard is.

Groetjes

Em en ik

foto's komen later we're out of time!!

Under down under...

Elloooo,

Met mooie herinneringen lieten we Cape Tribulation achter onze rug. Het tweede agendapunt was Magnetic Island.

Op 13 februari nam de ''Oz experience'' bus ons mee voor zo'n 5 a 6 uren naar Townsville, waar we de ferry namen richting Magnetic Island. Onderweg hielden we halt aan een ''sanctuary'' gevuld met crocs, slangen, kangoeroes, dingo's en dergelijke...

Omdat we in het wild nauwelijks beesterij te zien kregen vonden we het de moeite waard eens een bezoekje te brengen. Vooraleer de rondleiding van start ging werden er babykrokodillen, slangen, kakatu's en hagedissen in onze handen geduwd. Het is super zo'n crocie van nauwelijks 30 centimeter vast te houden als je weet dat binnen een jaar of 10 die zelfde crocie me wel zou lusten. Maar nu zijn wij nog eventjes baas.

De sanctuary zelf was spectaculair en dit mede door de krokodillen. Reptielen met een lengte van 6 meter die met hun reuzenbek een kippenvleugeltje verorberen zie je niet elke dag. Na de grootste reptielen ter aarde kregen we de gewone, saaie beestjes te zien. Skippies, dingo's (australische hond) en grote kippen waarvan de naam me ontglipt is. (het waren geen struisvogels)

De rammelbus kwam eventjes tot zen eind in Innisfail en erna was het nog enkele uurtjes schudden en beven tot we Townsville bereikten om van daar met de ferry naar Magnetic Island te varen. Op het betrekkelijk kleine eiland hadden we accommodatie voor 4 nachten en een duikcursus.

Chance dat we die duikcursus boekten, want buiten dit was er helemaal niets gaande op het eiland. De cursus bestond uit theoretische en praktische proeven waarvan op het laatste een examen werd afgenomen. De theoretische kant werd aan de hand van boek en dvd uitgelegd. Met klare, eenvoudige Engelse taal kwam het boek beetje bij beetje in ons geheugen gegrift. In totaal 4 hoofdstukken waarin materiaal, techniek, veiligheid en natuurkunde nader bekeken werden. Het examen bestond uit 50 multiple choice vragen waar je een minimum percentage van 80 moest halen. Beiden slaagden met glans.

De praktische proef had een saai begin en dit was 2 maal ''duiken'' in het zwembad... van nauwelijks 10 meter. Eens dit gepasseerd was mochten we van de zee proeven. We ondergingen 4 duiken in de oceaan. in totaal verbleven we 2 uur kopje onder met een maximum diepte van 6 meter. De gemiddelde zichtbaarheid was 1 a 2 meter, wat zeer slecht is. Normaal is het sopje hier belleklaar maar door het mooie weer hier...

In zee deden we onze praktische proeven zoals masker ledigen onder water, pak uit en terug aan doen, regulator uithalen en terug in de mond, buyancy regelen (die ervoor zorgt dat je drijft),... en ook nog een paar oefeningen op noodsituaties. Hier slaagden we ook voor dus zijn we nu de trotse eigenaar van een ''paddy'' waarmee je mag duiken tot een maximum diepte van 18 meter. Dit is voor ons nog niet genoeg en we zouden graag de ''advanced course'' ondergaan waardoor je tot een diepte van 30 meter mag duiken en de kans krijgt ''The SS Yungala Wreck'' te duiken. Klinkt niet mis e.

Maar dit grapje kost ons elk $440. We besloten eerst nog wat te gaan werken en dan terug te keren, hopelijk met wat betere weersomstandigheden. Met regen -en stormweer langs de oostkust missen we toch niet veel dus kan het geen kwaad nog wat centjes te verdienen.

Gedurende de 2 dagen terug in Townsville maakten we ons ook trotse eigenaar van een Australische bankrekening. Deze hebben we beslist nodig om te kunnen werken. Normaal gezien kunnen we zondag starten in de bananenplukkerij.... in Innisfail, iets ten noorden van Townsville. Onze salarissen worden op de rekening gestort en zo hebben we een mooi laadje om verder te reizen. Voor ongeveer anderhalve maand zullen we bananen plukken tussen de slangen, ratten en spinnen!!! Joepie. Het bijzonderste is dat we geld verdienen en dat we erna flink van kunnen GENIETEN.........

Tot sluis iedereen en vele groeten vanuit Townsville.

Peter and Jay.

ps: foto's betreffende het duiken enzo hebben we niet. Dit omdat het ongemakkelijk was. onze excuses daarvoor. Geniet van het landschap zou ik zeggen.

Cape Tribulation

Goedenavond,

Voor de mensen die probeerden ons te bereiken de voorbije 2 dagen. Onze excuses. We vertoefden de voorbije 2 dagen in het vochtige, warme maar natuurlijk ook wonderbaarlijk mooie en avontuurlijke regenwoud waar de term ontvangst nog niet in gebruik genomen is.

Zondagmorgen om 07.30am nam de pick- up bus van Jungle Tours ons mee om onze 2 daagse jungle- expeditie van start te doen gaan. Via mooie baantjes stopten we 3 uur later aan Cape Tribulation Beach. Een strand die door de tijd van het jaar niet tot zen recht komt. Het regenseizoen eist wen tol. Vergeet de mooie zonnestraaltjes en kristalhelder water maar. Enkele pictures en wegwezen.

Erna gingen we op een kleine jungletour. We sletsten ons door het woud op kleine en fijne paadjes langs de Mossman Gorge rivier. We kregen de kans een frisse duik te nemen midden in het groen tussen de vreemdste beestjes ter aarde. Waar het water zo'n 20 meter verder als een gek zijn weg zocht door de amazone kon je superrelax genieten van de omgeving. Deze kans lieten we zeker niet onbenut.

Volgende agendapunt was de Daintree River. Een riviercruise van ongeveer een uurtje langs mangroves en moerassen in de hoop kroks en slangen te zien. We zagen anderhalve krokodil. Een vrouwtje die schermde voor haar eieren, iets verder op het droge, waardoor ze moeilijk zichtbaar was. En een kleintje van ongeveer halve meter lang en nog te jong om uit te maken of het man of vrouw geschapen was. Geen slangen te bespeuren, alleen een mooie vogel en uiteraard het prachtige zicht op het woudgebergte.

Onze gekke chauffeur reed richting slaapplaats door ''The Daintree National park''. The Beach House. Een hostel gelegen tussen de metershoge bomen, nooit geziene planten en beestjes die hier allemaal dubbel zo groot zijn en niet meer normaal te beschouwen zijn.

Er vonden zich geen activiteiten meer plaats tot de volgende dag om 4pm. Het was 4.30pm en we besloten er zelf op uit te gaan met de rugzak gevuld met zwembroek en handdoek. Omdat het hier om 7pm al duister word namen we het zekere voor het onzekere door ook onze flahlights mee te nemen. We zochten Emagen Creek op. Een plaatsje waar je baden kon in alle rust en stilte. Op en neer, links en rechts wandelend konden we ons zwemplekje maar niet vinden. Na 2 creeks te hebben overgestoken met actieve beesterij besloten we wijselijk terug te keren. Eens terug in het hostel na een tour van 4 uur te voet, stond de receptioniste versteld van hoe ver we gewandeld hadden. In plaats van onze geplande 6 km deden we er onbewust 20....

De volgende dag stemden we in toen 2 andere backpackers ons mee vroegen te gaan zwemmen in Tasmaghan Creek. Onze mooiste zwem tot nu toe. 16 000 km van huis slingerden we van de bomen het stille water in. Omgeven door een prachtige natuur. Moeilijk om het met deze woorden te beschrijven maar het was ZALIG!

De klok sloeg 3pm en het was hoogtijd terug te keren naar het hostel, waar de bus ons terug voerde richting Cairns.

Cape Tribulation, het was een waar genoegen.

Cairns

Piepolaaj...

Gisterenmorgen namen we de vliegmachien richting hogere oorden, namelijk Cairns. Eens de passagiersdeuren van het vliegtuig zich openden, werden we overmeesterd door de plakkende hitte. Hier heerst namelijk een tropisch klimaat waar wij totaal niet tegen opgewassen zijn. Maar het is er wel de moeite!! Het doet ons denken aan Jurassic Park 6... De donkere regenwolken die zich opstapelen voor de junglegebergtes aan de ene kant, en straffe zonneschijn aan de andere.

Wat de bedoeling is hierheen te komen. We zakken de East Coast af tot Sydney. Maar daar komen verschillende stokjes voor. We sommen ze even op.
-Jungletocht op Cape Tribulation
-Duikbrevet halen op Magnetic Island
-Zeilen rond de Whitsunday Islands
-Expeditie op Fraser Island
-Vee drijven... (geen vragen, je ziet wel)
-Surfcursus aangeboden door Ozexperience*
-En een les blokfluitspelen...

* We zakken de East Coast af met een buspas voor 6 maanden. De bus stopt op zo'n 30 plaatsen en je hoeft maar op en off te hoppen. Dit binnen het half jaar natuurlijk. Tijd genoeg.

We laten het hierbij want de komende weken horen jullie nog genoeg van ons. Saluuukes and have fun!